Halkı ulus yapan kurallı yaşaması, geçmişini geleceğe taşıyacak belgeleri yaşatmasıdır. Gelişen teknolojik olanaklar bir yandan insana rahat yaşama kolaylıkları sağlarken, rahatlatırken; diğer yandan sanki bugüne yakışmıyormuşçasına kültürel geçmişimizi ayaklar altına alıyor, insafsızca yok ediyor. Ne hazindir ki giden geri gelmiyor... BASAF (Balıkesir Fotoğraf Sanatı Derneği) olarak istedik ki en azından kendi ilgi alanımızdaki güzellikleri geleceğe taşıyalım, yok olmasınlar; tam tersine işlevleri ve güzellikleri bu gün de görülsün, gelecekte de görülebilsin. 1996’dan (ta Grup BASAF günlerinden) başlayarak çeşitli ülkelerde örnekleri olan ve fakat bizde (kimi özel koleksiyonlar dışında) olmayan fotoğraf müzesini ülkemize kazandıralım istedik. 1996 yılının ilk günleri, dönemin Balıkesir Valisi Sayın Alaattin Yüksel’in basına verdiği bir demeçte, açılması gündemde olan Kuva-yi Milliye müzesi için halktan yardımcı olması ve eser bağışlanmasını talep etmekteydi. Bu istek bizi harekete geçiren ilk adım oldu. Kurulacak olan Devlet müzesi bünyesinde oluşturulacak bir fotoğraf bölümü, bağımsız bir fotoğraf müzesi oluşturabilmek için üst üste konacak yapı taşlarının temelini oluşturabilirdi. Fotoğraf sanatının sevdalısı ve gönüllüsü olarak uzun bir süreden beri toplamaya çalıştığımız tarihi değeri olan fotoğraf makinelerimizi müzeye bağışlayıp ülkemizde eksikliği hissedilen, her fotoğraf derneğinin kurulması için tüzüğünde yer verdiği “Fotoğraf Müzesi”nin çekirdeğini oluşturmak düşüncesi uzun süredir beynimizde şekillenmekteydi. Bunun için yapılacak ilk iş çevreyi ve konuyla ilgilenenleri harekete geçirmekti. Fotoğraf sanatçıları Ahmet Esmer, Fikri Soylu ve Altuğ Oymak’ın konuya sıcak bakmalarıyla bağışlanan 30 fotoğraf makinesi; fotoğrafın ülkemizde sanat olarak henüz kabul görmeye başladığı günlerde, Balıkesir Kuva-yi Milliye Müzesi içindeki “fotoğraf makineleri ve aksesuarları” bölümünü oluşturdu (6 Eylül 1996). Konuya duyarlı 23 kişinin daha bağışlarıyla makine sayısı 88’e yükseldiği gibi birçok parça ve belge toplandı; bağışçıların adları eserlerin yanına yazılarak ölümsüzleştirildi. Altı yılda fotoğraf dostlarının bağış ve katkılarıyla kabına sığamayan, taşan fotoğraf makineleri ve aksesuarları bölümü, bağımsız bir Fotoğraf Müzesi arayışına yöneltti bizi. 2002 yılı içinde çabalarımız semeresini verdi ve düş gerçeğe dönüştü. Vali Utku Acun’un yönlendirmesiyle İl Özel İdaresi mülkiyetindeki tarihi bir taş bina BASAF’a tahsis edildi. Artık müze olarak kullanılabilecek, çok amaçlı işlev üstlenebilecek iki katta toplam 200 m2 kapalı ve 150 m2 açık alana sahip 150 yıllık tarihi bir yapıya kavuştuk. Bu bina yanındaki 92 m2 taban alana sahip tarihi yapı arsası da Tan ailesi tarafından “Fotoğraf Kitaplığı” yapılmak üzere derneğimize bağışlandı. Bir bütün olarak toplam 342 m2 taban alanına sahip “Fotoğraf Müzesi ve Kitaplığı” külliyesini oluşturacak restitüsyon, rölöve, restorasyon ve inşaat projeleri hazırlatılarak gerekli yasal işlemler gerçekleştirildi. Hazırlanan projeler önerdiğimiz biçimde Çanakkale Anıtlar Kurulu’nda onaylanarak inşaat-restorasyon aşamasına gelindi. Türk fotoğraf kültürüne yönelik her türlü fotoğraf, fotoğraf makineleri ve malzemelerini sergilemek ve saklamak; fotoğraf tarihinin teknik yönünü görsel ve teknoloji ile sunmak amacına hizmet edecek Fotoğraf Müzesi diğer yandan ülkemiz fotoğrafına hizmet etmiş kişilere ait bölümlerin yaşayan müze anlayışı ile oluşturulmasını ve gelecek nesillere aktarılmasını da sağlayacaktır. Balıkesir Ulusal Fotoğraf Müzesi restorasyonu 3 Mayıs 2003’te başlamış ve 19 Mayıs 2006’da tamamlanarak “Balıkesir’de bir ilk, Türkiye’de de ilk…” olarak hizmete girmiştir. MÜZE BİNASI Teba-i Devlet-i Aliye (Osmanlı Devleti uyruklu)’den Simyadi oğlu Haralambo, 1878’de o zamanki adıyla Halk Sokağı’nda bulunan bu binayı satın almıştır. Tamamı 329.79 m2 olan bu yerin binamızın arka tarafına isabet eden o zamanki adıyla Zaman Sokak olan – şimdiki adıyla Saman Sokak – kısmına malik Haralambo tarafından mağaza inşa edilmiştir. Haralambo’nun vefatıyla mülkiyet eşi Anahito’ya ve 1894’te Anahito’nun vefatıyla da oğlu Miltiyadi ile kızları Yemanda, Levaten, Katerina, Anastasya ve Elisabet’in uhdesine geçmiştir. Nisan 1903’te Haralambo ailesine ait bu yer ve binamıza isabet eden 230.50 m2’lik kısım, Hazine-i Celile-i Maliye adına kaydedilerek Balıkesir’e gelen 2. Kolordu’ya Levazım Dairesi olarak tahsis edilmiştir. Binanın arka kısmına isabet eden Saman Sokak’taki mağaza olarak kullanılan 99.25 m2’lik kısmı tapudan ayrılarak Avrethisar mübadillerinden komiser muavini Mümin Bey ve biraderleri Hüseyin Hüsnü Paşa ve Emin Mithat beyler ile hemşireleri Ayşe ve Gülşah hanımlara, memleketlerinden terk ettikleri emlak karşılığı olarak 250.-TL’ye satılmıştır. Eylül 1935’te iştirakçileri, tüm hisselerini komiser muavini Mümin Bey’e satmışlardır. Bina, Hazine tarafından 10 Mart 1932’de Milli Savunma Bakanlığı’na tahsis edilmiş ve 2. Kolordu sarf mülk Ecza-i Tıbbiye (Tıp eczası sarf malzemeleri) Deposu olarak kullanılmaya başlamıştır. 20 Ocak 1951’de tahsis kaldırılmıştır. Bina ve bahçesi 20 Ocak 1951’de malik Hazine tarafından 2 400.-TL bedel ile bugünkü maliki Balıkesir Özel İdare Müdürlüğü’ne satılmıştır. 25 Aralık 1933 tarihinde 2. Kolordu Komutanı Ali Hikmet Paşa himayesinde kurulan Yoksulları Koruma ve Gözetme Cemiyeti, 01.10.1951 tarihinden itibaren binayı “öğrenci yurdu” olarak kullanmaya başlamıştır. Adı geçen dernek, 1998 yılında binayı terk etmiş; sonraki 4 yıl boyunca bina boş kalmıştır. Bina, Balıkesir Fotoğraf Sanatı Derneği BASAF’ın girişimi üzerine Vali Utku Acun’un yönlendirmesi doğrultusunda, Balıkesir İl Daimi Encümeni’nin 23.01.2002 tarih ve 71 sayılı kararı ile Balıkesir Fotoğraf Sanatı Derneği BASAF’a “Fotoğraf Müzesi ve Gösteri Merkezi” olarak kullanılmak üzere, restore edilmek koşuluyla, uzun süreli ve ücretsiz tahsis edilmiştir. Restorasyon 3 Mayıs 2003’te başlamış ve 19 Mayıs 2006’da tamamlanmıştır.